Ben bu kaldırımların emzirdiği çocugum. cümlenin öge dizilişi nasıldır

"Ben bu kaldırımların emzirdiği çocugum." cümlesi Türkçe dil bilgisi kurallarına göre analiz edildiğinde öge dizilişi şu şekildedir:<br /><br />1. "Ben": Özne<br />2. "bu kaldırımların emzirdiği çocugum": Yüklem<br /><br />Bu cümlede özne yalın durumda ve yüklem 'bu kaldırımların emzirdiği çocuk' nesnesini tamamlamaktadır. Burada "bu kaldırımların emzirdiği çocuk" tamlaması bir tamamlamadır ve yüklemi tamamlar.<br /><br />Detaylıca açıklamak gerekirse; 'Ben' kelimesi, cümlenin öznesidir. Yani cümlenin kim veya ne hakkında olduğunu belirler. Bu örnekte, 'Ben' konuşan kişinin kendisine atıfta bulunur.<br /><br />'bu kaldırımların emzirdiği çocugum' kısmı ise cümlenin yüklemidir. Yani cümlenin ifade ettiği eylem, durum veya olgudur. Bu örnekte, yüklem konuşan kişinin 'bu kaldırımların emzirdiği çocuk' olduğunu belirtir. Yüklem genellikle cümlenin sonunda yer alır ve çekimli bir kelime veya kelime grubudur. Bu durumda 'bu kaldırımların emzirdiği çocuk' bir tamlama olup, yüklemi tamamlar. <br /><br />Bu nedenle, "Ben bu kaldırımların emzirdiği çocugum." cümlesinin öge dizilişi özne-yüklem şeklinde belirlenebilir.