sevinçler paylaşıldıkça çoğalır ,üzüntü paylaşıldıkça azalır sözcüğümü açıklayan kısa bir komposizyon yazarmısınız

Sevinçler ve üzüntüler, insan hayatının en temel manevi duygularıdır. İnsanın ruhsal dünyasının ayrılmaz birer parçası olan bu duygular, yaşamın akışı içerisinde sürekli olarak karşımıza çıkarlar. Günlük hayatta karşılaştığımız her durum, her olay ve her deneyim bizi belli bir duygu durumuna sokar ve bu duygularımızı çevremizdeki insanlarla paylaşma ihtiyacı hissederiz.<br /><br />Sevinçlerin paylaşıldıkça çoğalması ve üzüntülerin paylaşıldıkça azalması, ortak bir duygu durumunu çevremizdeki insanlarla paylaşmanın getirdiği rahatlama ve mutluluktur. Bir başarıyı, bir sevinci paylaşınca yalnız olmadığımızı, çevremizdeki insanların da bizimle aynı duyguları yaşadığını görmek, o sevinci daha da büyütür ve daha da değerli hale getirir.<br /><br />Bunun yanı sıra, dertlerimizi, üzüntülerimizi paylaşma ihtiyacı da benzer şekilde, o üzüntü ve dertten bir nebze olsun kurtulmak içindir. Acılarımızı paylaştığımızda, çevremizdeki insanlar bize destek olurlar, bize yardımcı olurlar, bizi anlarlar ve o zaman o dert, o üzüntü bizim tek başımıza tasıyacağımız bir yük olmaktan çıkar. Üzüntülerimizi birlikte taşıyarak onların ağırlığını hafifletir, daha çabuk atlatabiliriz.<br /><br />Sonuç olarak, paylaşmak hem sevinçlerimizi çoğaltan hem de üzüntülerimizi azaltan bir eylemdir. Bu yüzden insanlar her zaman paylaşmanın, hem kendileri hem de çevreleri için en doğru ve en sağlıklı yol olduğunu bilmelidirler. Paylaşmanın mutluluğunu yaşamalı, birlikte gülmeyi ve birlikte ağlamayı bilmeliyiz. Çünkü hayat, beraber yaşandığında anlam kazanır ve güzelleşir.