Ilk çağda hukuk sistemi

İlk çağdaki hukuk sistemi çeşitli uygarlıklar tarafından belirlenen kanunlara dayanmaktadır. Sümer uygarlığının kanunları genellikle fidye ile ilgili iken, Hammurabi kanunları daha çok kısasa dayalıydı. Sümer kanunları tipik olarak bir şehri veya küçük bir bölgeyi yönetmeye yararken, Babil ve Asur kanunları daha çok büyük bir ülkeyi veya devleti idare etmek için oluşturulmuştur.<br /><br />Bu dönemde Anadolu'da uygulanan hukuk, komşu medeniyetlerinkine kıyasla daha yumuşaktı. Hititler, Mezopotamya'dan aldıkları kanunlar üzerine eklemeler ve düzeltmeler yapıp Anadolu'da ilk kanunları yarattılar. Medeni hukuk ve ceza hukuku önemli ölçüde gelişti ve Hitit kanunları hem hür vatandaşlara hem de kölelere mülkiyet hakkı verdi.<br /><br />Bu dönemdeki devletlerin temel geçim kaynakları tarım ve hayvancılık olduğu için, bu faktörlere zarar veren eylemler ağır cezaları beraberinde getirdi. Örneğin, Frigyalılara göre öküz kesmek ölümle cezalandırılacak bir eylemdi. Hititlerde ise kralın emirlerine karşı gelmek veya devlete baş kaldırmak büyük suç sayılıyor ve bu da ölümle sonuçlanıyordu. Bu, Hititlerin merkezi otoriteye verdikleri önemi gösteriyor. İlk çağın hukuk sistemi kısaca bu şekilde işliyordu.