Teşvik-i Sanayi Kanunu (Sanayiyi Özendirme Yasası) 1927’de çıkarılan Teşvik-i Sanayi Kanunu ile devlet; özel girişime destek sağlamayı, millî sermayeyi güçlendirmeyi ve yerli sanayiyi kurmayı amaçladı. Ancak halkta yeterli sermaye olmayışı ve 1929 yılında dünyada yaşanan ekonomik kriz bu kanunun tam anlamıyla uygulanmasını engelledi. Teşvik-i Sanayi Kanunu’nun tam olarak uygulanamamasının aşağıdakilerden hangisine zemin hazırladığı söylenebilir? A) Ekonomide devletçilik politikasının uygulanmasına B) Ekonomik kalkınmanın yabancı sermayeye dayandırılmasına C) Harp sanayinin geliştirilmesine D) Uluslararası ölçü birimlerinin kabul edilmesine E) Kabotaj Kanunu’nun çıkarılmasına

Cevap: A) Ekonomide devletçilik politikasının uygulanmasına <br /><br />Açıklama: Teşvik-i Sanayi Kanunu, özel girişimlerin ve yerli sermayenin güçlendirilmesini amaçladı ancak halkta yeterli sermaye olmadığı ve 1929'da dünya genelinde yaşanan ekonomik kriz nedeniyle bu tam anlamıyla başarılı olamadı. Bu durum, devletçi ekonomi politikalarının uygulanması için yol açmıştır. Yani, devlet, yatırım ve üretim konularında aktif bir rol üstlenerek ekonomiyi yönetmeye başlamıştır. Bu politika, Millî İktisat ve Tasarruf dönemi olarak da bilinir. Bu durum, yerli sanayinin gelişmesi ve millî sermayenin güçlendirilmesi hedeflerinin başarılmasına yardımcı olmuştur. Bu dönemde devlet, üretim ve yatırım süreçlerine daha fazla dahil olmuş, özel sektör ve yabancı sermaye yerine, yatırımları kendisi üstlenmiştir. <br /><br />Dolayısıyla, Teşvik-i Sanayi Kanunu’nun tam olarak uygulanamaması, ekonomide devletçilik politikasının uygulanmasına zemin hazırlamıştır. Bu, B seçeneği olan "Ekonomik kalkınmanın yabancı sermayeye dayandırılmasına" seçeneği ile karıştırılmamalıdır. Çünkü bu durum, devletin ekonomik faaliyetlere aktif olarak dahil olduğu ve özel veya yabancı sermayeye olan bağımlılığı azalttığı bir durumu ifade eder.