Bilge Karasu'nun dünyayı yaşayan bir yazı olarak tanımladığı metinlerinde, yazar geleneksel yazının kendisine vermiş olduğu "kutsallik" halesinden sıyrılmıştır. Okurun karşısında yazarından da ötede; anlamı, gizi, söyledikleri, söylemedikleri, söylemek istedikleri ve istemedikleriyle yaşayan bir yazı vardır. Karasu'nun metinlerinin temelini oluşturan gerilim de burada başlar. Onun metinlerine ulaşabilen okur, okuduklarının ötesinde yazıda "var edilemeyenlerin" de varııgıını sezen okurdur. Öyle ki bu "var edilemeyenler" metne girdiği anda metinselliğin sınırları içine hapsolacağından ancak bir "yokluğu" kendilerine yer edinerek "var olabilirler." Bu parçaya göre altı çizili sözle anlatılmak istenen durumun nedeni aşağıdakilerden hangisidir? A) Anlatım imkânlarını eksiltmek B) Geniş bir alanda yaşamak C) Anlam olanaklarını tüketmek D) En uygun biçimi bulamamak E) Belli bir kaliba girememek

<p> In the given context, Bilge Karasu is a writer who does not restrict himself to a certain writing equity and goes beyond the conventional frames of literature having literally expressed ’the livable being’. According to the author, there is more than just the narrative in the text. It both tells and doesn’t tell; it both expresses and doesn’t express; there are puzzles, mysteries, layers of deep meanings, expressions of desires and echoes without voices in the text. All these points out to a life within the text beyond what the author meant. Therefore, the tension starts right there. So, the underlined statement in the text, stating that they can only "exist by founding a 'non-existence' for themselves" is referred to the impossibilities, something that the texts couldn't articulate or materialize.<br /><br />Thus, analyzing the options, each one closely, we see that option E) Unable to fit into a certain mold is the most suitable because it captures this broad spectrum rather than restraining the expression or meaning potentials(directions A, C), remaining vague(direction D), or generalizing the living domain(direction B). It refers to unlimited, situational, potential expressions and meanings sacralized within the sanctification/freedom of literary text.</p>